Koffiegoesting

(ook wel: degene over condens, de pisbloem en galgje spelen)

Sinds een paar weken staat er ’s ochtends weer condens op de ramen. Zodra de zon opkomt, ontwaakt er een mooi maar vaag (ah ja, met die condens) gouden landschap.  

De bladeren bewijzen elke dag hoe prachtig ze kunnen sterven en ik word daar melancholisch van. Ik wist dus dat het niet lang ging duren. Elk jaar kondigt dat gecondenseerde vocht op de ramen een onmiskenbaar gevoel aan. De drang naar gezelligheidskoffie. Gewoon omdat het past. Iets lekker en warm dat je dampend in je koude handen kan vasthouden. En dan op het terras buiten zitten op zo’n heerlijke droge zonnige herfstdag met een dikke sjaal aan. Maar nog geen jas, want het is nog heerlijk buiten. Ja dat gevoel.

Begrijp me niet verkeerd, ik ben dol op thee (tijmthee met gember people!). Het gaat hier om koffiedrang en dat terwijl ik net probeer te minderen met koffie.

Wel, er is een extra optie. Een drankje dat smaakt naar koffie én chocolade. En het is gratis te vinden in je achtertuin (vermoedelijk toch). Ik heb het over paardenbloemwortelkoffie. Read that again. Paardenbloem-wortel-koffie.

Echt waar. Dat onkruidig plantje heeft niet alleen leuke zaadjes om weg te blazen, eetbare bloemen en bladeren. Het heeft wortels die smaken naar chocolade! Men kan het zo zot niet bedenken en toch heeft moederke aarde het zo bedacht. Wil het nu dat je paardenbloemwortel het beste oogst in de herfst, jawel.

Heb ik je aandacht? Pak u een tuinschepje en een mandje. Let’s go.

Let wel op: paardenbloemwortel bevat dan geen cafeïne, het heeft wel (net als koffie) een vochtafdrijvend effect. Sloten moet je er dus niet van drinken. Daarom wordt het plantje ook wel pisbloem genoemd. Omdat je ervan moet… juist.

De wortels van de paardenbloem zijn lang en groeien recht naar beneden. Daarom zijn ze ook zo moeilijk te verwijderen bij het onkruid wieden. Maar nadat je hebt geproefd hoe lekker de koffie is, ga je ze niet meer willen verwijderen. Hup, meteen veel minder werk in de tuin komend jaar. Alstublieft graag gedaan, laat ze gewoon staan.

Wat heb je nodig:
– tuinschepje
– snijmes en plankje
– pannetje
– blender of koffiemolen
– koffielepel en mok
– heet water

Het is even zoeken hoe je de wortel gemakkelijk uit de grond krijgt. Ze durft wel eens afbreken. Maak de aarde rond de paardenbloem dus eerst los met het schepje. Zorg dat je met je vingers de wortel zelf kan vast houden en draai er een paar keer mee in het rond vooraleer je er aan trekt. Zo krijg je een groter stuk wortel mee.

Verzamel genoeg wortels. De hoeveelheid die je nodig hebt voor 4 tassen koffie? De grootte van 4 stylo’s.

Nu komt het lastige stuk. De wortels wassen en al het zand eraf krijgen. Breek alle zijwortels af zodat elke wortel op zich een langwerpige wortel is. Je krijgt het zand anders niet tussen de okseltjes uit.

Snijd in kleine stukjes, gooi in een pan en rooster op een middelmatig vuurtje terwijl je af en toe roert. Hoe lang roosteren? Ik durf het pannetje uit het oog verliezen. Plots ruik je een soort chocoladegeur, niet veel later een aangebrande geur. Het is dus eigenlijk heel simpel: ergens nadat je de chocoladegeur ruikt en zéker voor je de aangebrande geur ruikt. Succes!

Bijna klaar! Gooi de geroosterde stukjes in een blender en maak er poeder van. Het poeder is meteen bruikbaar. Eén koffielepel in een kopje, heet water erbij en zeker 5 minuten laten trekken. Vind je de brokjes en het bezinksel maar niets? Gebruik dan een theehoudertje of -zeefje.

Heb je deze herfst geen tijd? Spring maar binnen hier. Wij hebben steeds een potje paardenbloemkoffiepoeder staan. Trouwens. Volgende keer dat ik galgje speel weet ik ook weer wat te schrijven.

xx,

s.

4 antwoorden op “Koffiegoesting”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Ontdek meer van Met de wind mee

Abonneer je nu om meer te lezen en toegang te krijgen tot het volledige archief.

Lees verder